 |
फसणे क्रियापद
অর্থ : विशिष्ट गोष्टीची अपेक्षा निर्माण होऊन ती गोष्ट प्रत्यक्षात नाही असे आढळणे.
উদাহরণ :
मूर्ख कबुतरे त्याच्या ह्या बोलण्याला फसली.
সমার্থক : चकणे
क्रियापद / घडणे
অর্থ : एखाद्या वस्तूचे एखाद्या वस्तूमध्ये किंवा जागी अशा रितीने गुंतणे की ती तिथून हलवणे किंवा काढणे अवघड होते.
উদাহরণ :
धागा शिवणयंत्रात अडकला.
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
অর্থ : परपुरूषाच्या किंवा परस्त्रीच्या प्रेमात पडल्यामुळे लवकर न तुटणारे अनैतिक संबंध निर्माण होणे.
উদাহরণ :
तो शेजारणीच्या प्रेमजाळ्यात फसला आहे.
সমার্থক : अडकणे
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
অর্থ : एखाद्याच्या गोड किंवा कपटयुक्त बोलण्यात येणे.
উদাহরণ :
प्रवासात कित्येकजण ठक लोकांच्या जाळ्यात फसतात.
সমার্থক : फसले जाणे, शिकार होणे
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
किसी की मीठी या छलपूर्ण बातों में आना और छला जाना।
यात्रा करते समय कितने लोग ठगों के जाल में फँस जाते हैं।फँस जाना, फँसना, फंस जाना, फंसना, शिकार होना
