ଅର୍ଥ : ଗରମ ବା ଆଘାତ ଯୋଗୁଁ ଜଳି ଉଠୁଥିବା ପଦାର୍ଥ
ଉଦାହରଣ :
ବାରୁଦ ଆଦି ବିସ୍ଫୋଟକ ପଦାର୍ଥ
ସମକକ୍ଷ : ବିସ୍ଫୋଟକ ପଦାର୍ଥ
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
गरमी या आघात के कारण भभक उठने वाला पदार्थ।
बारूद आदि विस्फोटक हैं।A chemical substance that undergoes a rapid chemical change (with the production of gas) on being heated or struck.
explosiveଅର୍ଥ : ବିସ୍ଫୋରଣ କରୁଥିବା
ଉଦାହରଣ :
ବିସ୍ଫୋଟକ ସାମଗ୍ରୀ ରହିଥିବା ଗୋଦାମରେ ନିଆଁ ଲାଗି ପଚାଶ ଜଣ ଲୋକ ମରିଗଲେ
ସମକକ୍ଷ : ବିସ୍ଫୋଟକାରୀ, ବିସ୍ଫୋରଣକାରୀ
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
विस्फोट करने वाला।
विस्फोटक पदार्थों के गोदाम में आग लग जाने से पचास लोग मारे गए।Serving to explode or characterized by explosion or sudden outburst.
An explosive device.