অর্থ : ঢিলা হৈ যোৱা বা শিথিল হোৱা
উদাহরণ :
বুঢ়া কালত শাৰীৰিক অৱস্থা বেয়া হৈ যায়
সমার্থক : অৱশ হোৱা, মন্দ হোৱা, শিথিল হোৱা
অর্থ : কোনো বস্তু বা পদার্থৰ ্স্বাভাৱিক গুণ অথবা স্বভাৱত বিকাৰ জন্মা
উদাহরণ :
জ্বলি যোৱাৰ কাৰণে তেওঁৰ চেহেৰাটো বেয়া হৈ গʼল