বাক-পটুতা | অমরকোশ

অসমীয়া অভিধান থেকে বাক-পটুতা শব্দের অর্থ এবং উদাহরণ সমার্থক শব্দ এবং বিপরীতশব্দ সহ।

অর্থ : কথা-বতৰা কোৱাত যিজন লোক সিদ্ধহস্ত বা চতুৰ

উদাহরণ : তেওঁ নিজৰ বাক-পটুতাৰ কাৰণে সকলোকে প্রভাৱিত কৰি লʼব পাৰে

সমার্থক : বাকপটুতা

ধুমুহা-বৰষুণ (বিশেষ্য)
যি তীব্র বতাহৰ লগত বৰষুণো আহে

হালধীয়া ৰং (বিশেষ্য)
হালধি, কেশৰ আদিৰ ৰঙৰ দৰে ৰং

অন্যমনস্ক (বিশেষণ)
যাৰ মন অন্য কোনো বস্তু বা কথাৰ প্রতি আসক্ত হৈ আছে

ঊষালগ্ন (বিশেষ্য)
দিন আৰম্ভ হোৱাৰ সময়ছোৱা:ৰাতিপুৱাই খেতিয়কসকল পথাৰলৈ ওলাল

নজহা-নপমা (বিশেষণ)
যিজনে মৃত্যুক জয় কৰিছে বা যিজন কেতিয়াও মৰা নাই:অমৃত পান কৰিলে জীৱ অমৰ হয় বুলি পৌৰাণিক আখ্যানত আছে

নিশাচৰ চৰাই (বিশেষ্য)
দিনত লুকাই থকা আৰু ৰাতি ওলোৱা বা ৰাতি চৰা পক্ষী

সভ্যতা (বিশেষ্য)
শীল আৰু সজ্জন হোৱা ভাব

দেৱানী গোচৰ (বিশেষ্য)
ধন বা অর্থৰ সৈতে সম্বন্ধিত মোকর্দম্া

যুঁজ (বিশেষ্য)
কোনো কথাত হোৱা দন্দ্ব বা তর্কা-তর্কি

কটা (বিশেষ্য)
কেচি বা অন্য কোনো উপকৰণেৰে কটা কার্য