অর্থ : അമര്ത്തുമ്പോള് അല്ലെങ്കില് വലിച്ചിട്ട് വിടുമ്പോള് പൂര്വ്വസ്ഥിതിയിലാകുന്ന, ഇരുമ്പു കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയിരിക്കുന്ന വളയുന്ന സാധനം.
উদাহরণ :
അനേകം സാധനങ്ങളില് സ്പ്രിംഗ് വച്ചിരിക്കുന്നു.
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
A metal elastic device that returns to its shape or position when pushed or pulled or pressed.
The spring was broken.