অর্থ : ബലമോ ശക്തിയോ ഉള്ള.
উদাহরণ :
അശോകന് ഒരു ശക്തിശാലിയായ രാജാവായിരുന്നു.
সমার্থক : ശക്തിശാലിയായ
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
जिसमें बल या शक्ति हो या जोरदार।
अशोक एक शक्तिशाली राजा थे।Having or showing great strength or force or intensity.
Struck a mighty blow.