অর্থ : ಕಪಟವಿಲ್ಲದಂತಹ ಅವಸ್ಥೆ ಅಥವಾ ಭಾವ
উদাহরণ :
ಕಪಟಹೀನತೆಯು ಮನುಷ್ಯನ ಒಳ್ಳೆಯ ನಡತೆ, ಚರಿತ್ರೆಯ ಲಕ್ಷಣ.
সমার্থক : ಕಪಟವಿಲ್ಲದ, ನಿಷ್ಕಪಟಲತೆ, ಸರಳ ಸ್ವಭಾವ
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
A state or condition of being innocent of a specific crime or offense.
The trial established his innocence.