অর্থ : ఏదైన వస్తువు ఉన్న ఆకారాన్ని కోల్పోయి తునిగిన లేదా త్రుంచిన.
উদাহরণ :
విరిగిన శివధనుస్సును చూసి పరుశురాముడు పిచ్చివాడైనాడు.
সমার্থক : ముక్కలైన, విరగ్గొట్టిన, విరిగిన, విరిచిన
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
Physically and forcibly separated into pieces or cracked or split.
A broken mirror.