অর্থ : తను ప్రేమించే వ్యక్తులు తన పట్ల అపరాధం చేసినపుడు కొంత సమయం ఉదాసీనంగా వ్యవహరించడం
উদাহরণ :
నాటకంలో అలకతో నింపబడిన నాయిక ఏకాంతరంలో దుఃఖిస్తున్నది.
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
साहित्य के अनुसार मन में होने वाला वह विकार जो अपने प्रिय व्यक्ति के किसी दोष या अपराध के कारण कुछ समय के लिए उसे उदासीन कर देता है।
नाटक में मान से गुजरती हुई नायिका एकान्त में रोने लगी।