অর্থ : குற்றம் செய்யாதவன்.
উদাহরণ :
அந்த சாட்சியின் கூற்றுப்படி அவன் குற்றமற்றவன் என்று தெரியவந்தது
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
A state or condition of being innocent of a specific crime or offense.
The trial established his innocence.