অর্থ : व्याकरण में वे अक्षर जो किसी धातु या मूल शब्द के अंत में लग कर उसके अर्थ में कोई विशेषता लाते हैं।
উদাহরণ :
सुन्दर के साथ ता प्रत्यय लगा कर सुन्दरता बनता है।
সমার্থক : प्रत्यय
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
ವ್ಯಾಕರಣದ ಅಕ್ಷರಗಳು ಯಾವುದಾದರು ಧಾತು ಅಥವಾ ಮೂಲ ಶಬ್ಧಗಳ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಉಪಯೋಗಿಸುವುದರಿಂದ ಅದರ ಅರ್ಥ ವಿಶೇಷವಾಗಿರುತ್ತದೆ
ಸುಂದರ ಜೊತೆಗೆ ತಾ ಪ್ರತ್ಯೇಯ ಸೇರಿಸಿದಾಗ ಸುಂದರತೆಯು ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ.नाम व धातू यांस विशेष अर्थ उत्पन्न करण्यासाठी त्यांना जोडून येणारी अक्षरे.
राम या शब्दाला ला हा प्रत्यय लागून रामाला हे पद बनतेഏതെങ്കിലും രു ശബ്ദത്തിന്റെ അല്ലെങ്കില് മൂല ശബ്ദത്തിന്റെ പിന്നില് ചേര്ത്ത് അതിന്റെ അര്ഥത്തില് മാറ്റം വരുത്തുന്ന ഒരു വ്യാകരണ അംഗം
സുന്ദരം എന്നതിനോട ത എന്ന പ്രത്യയം ചേര്ത്താല് സുന്ദരത എന്നാകുന്നു