অর্থ : मिट्टी, पत्थर का कुछ उभरा हुआ भू-भाग।
উদাহরণ :
वह टीले पर खड़ी होकर मुझे पुकार रही थी।
সমার্থক : कगार, कररा, करार, करारा, चय, टिब्बा, टीला, टेकर, टेकरा, टेकरी, धुस्स, धूलिकेदार, धूहा, भींटा
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
మట్టి రాతిలాగా ఏర్పడిన భూభాగం
ఆమె మట్టి దిబ్బ మీద నిలబడి నన్ను పిలుస్తున్నది.ಮಣ್ಣು ಹುಲ್ಲು ಇರುವ ಸ್ವಲ್ಪಮಟ್ಟಿನ ಎತ್ತರದ ಪ್ರದೇಶ
ಅವನು ದಿನ್ನೆ ಮೇಲೆ ಕುರಿ ಮೇಯಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ.(usually plural) a rolling treeless highland with little soil.
downകല്ലും മണ്ണും ഉള്ള പൊങ്ങിയ ഭൂഭാഗം.
അവള് മണ്തിട്ടയില് കയറി നിന്ന് എന്നെ വിളിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.