 |
taboo noun
অর্থ : A prejudice (especially in Polynesia and other South Pacific islands) that prohibits the use or mention of something because of its sacred nature.
সমার্থক : tabu
অর্থ : An inhibition or ban resulting from social custom or emotional aversion.
সমার্থক : tabu
taboo adjective
অর্থ : Excluded from use or mention.
উদাহরণ :
Forbidden fruit.
In our house dancing and playing cards were out.
A taboo subject.
সমার্থক : forbidden, out, prohibited, proscribed, tabu, verboten
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
जिसका निषेध किया गया हो।
आप निषिद्ध कार्य ही क्यों करते हैं।अवक्तव्य, आसिद्ध, निवारित, निषिद्ध, निषेधित, प्रतिबंधित, प्रतिबन्धित, मना, मना किया हुआ, वर्जित, वर्ज्य, वारित, व्याहत
ಯಾವುದೇ ವಸ್ತು ಸಂಗತಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನಿಷೇದವಿರುವಿಕೆ
ಕೋಮು ಗಲಭೆಯಾದ ಕಾರಣ ಆ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ನಿಷಿದ್ದ ಪ್ರದೇಶವೆಂದು ಗುರುತಿಸಲಾಗಿದೆ.ಕಟ್ಟುಪಾಡಿರುವ, ಕಟ್ಟುಪಾಡಿರುವಂತ, ಕಟ್ಟುಪಾಡಿರುವಂತಹ, ನಿರ್ಬಂಧಿತ, ನಿರ್ಬಂಧಿತವಾದ, ನಿರ್ಬಂಧಿತವಾದಂತ, ನಿರ್ಬಂಧಿತವಾದಂತಹ, ನಿಷಿದ್ದ, ನಿಷಿದ್ದವಾದ, ನಿಷಿದ್ದವಾದಂತ, ನಿಷಿದ್ದವಾದಂತಹ, ಪ್ರತಿಬಂಧಿತ, ಪ್ರತಿಬಂಧಿತವಾದ, ಪ್ರತಿಬಂಧಿತವಾದಂತ, ಪ್ರತಿಬಂಧಿತವಾದಂತಹ
যা নিষেধ করা হয়েছে
এই ঝিলে সাঁতার কাটা বারণআপনি নিষিদ্ধ কাজই কেন করেননিষিদ্ধমানা, বারণ, মানা করা হয়েছে এমন
വിലക്ക് കല്പിച്ച.
ഈ തടാകത്തില് നീന്തുന്നത് നിരോധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.തടയപ്പെട്ട, നിരോധിക്കപ്പെട്ട, നിഷേധിക്കപ്പെട്ട, വിലക്കപ്പെട്ട
অর্থ : Forbidden to profane use especially in South Pacific islands.
সমার্থক : tabu
Taboo meaning in Bengali (Bangla).