 |
rebuke noun
অর্থ : An act or expression of criticism and censure.
উদাহরণ :
He had to take the rebuke with a smile on his face.
সমার্থক : reprehension, reprimand, reproof, reproval
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
ಕೋಪದಿಂದ ಮತ್ತು ಭಯದಿಂದ ಆಡುವ ಮಾತು
ತಂದೆಯ ಹೆದರಿಕೆ-ಬೆದರಿಕೆ ಮಾತುಗಳಿಂದ ಬೇಸತ್ತು ರಾಮ ಮನೆಬಿಟ್ಟು ಹೋದನುಹೆದರಿಕೆ-ಬೆದರಿಕೆ
ക്രോധപൂർവം വിരട്ടിയതിനു ശേഷം പറയുന്ന കാര്യം.
അച്ഛന്റെ ശകാരത്തില് നിന്നു രക്ഷപ്പെടുന്നതിനായി രാമന് വീടു വിട്ട് ഓടിപ്പോയി.ആക്ഷേപവാക്ക്, താക്കീത്, ശകാരം
rebuke verb
অর্থ : Censure severely or angrily.
উদাহরণ :
The mother scolded the child for entering a stranger's car.
The deputy ragged the Prime Minister.
The customer dressed down the waiter for bringing cold soup.
সমার্থক : bawl out, berate, call down, call on the carpet, chew out, chew up, chide, dress down, have words, jaw, lambast, lambaste, lecture, rag, remonstrate, reprimand, scold, take to task, trounce
Rebuke meaning in Bengali (Bangla).