অর্থ : The learned profession that is mastered by graduate training in a medical school and that is devoted to preventing or alleviating or curing diseases and injuries.
উদাহরণ :
He studied medicine at Harvard.
সমার্থক : medicine
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
நோய்க்கான காரணத்தைக் கண்டறிவதற்கும் நோயைக் குணப்படுத்துவதற்கும் முறையான பயிற்சியைக் கொண்ட தொழில்.
அவன் மருத்துவம் செய்து தன் குடும்பத்தை நடத்துகிறான்ചികിത്സിക്കുന്ന ജോലി അല്ലെങ്കില് തൊഴില്.
അയാള് വൈദ്യവൃത്തി നടത്തി സ്വന്തം കുടുംബം പോറ്റുന്നു.Practice of medicine meaning in Bengali (Bangla).