 |
occasion noun
অর্থ : An event that occurs at a critical time.
উদাহরণ :
At such junctures he always had an impulse to leave.
It was needed only on special occasions.
সমার্থক : juncture
অর্থ : A vaguely specified social event.
উদাহরণ :
The party was quite an affair.
An occasion arranged to honor the president.
A seemingly endless round of social functions.
সমার্থক : affair, function, social function, social occasion
অর্থ : Reason.
উদাহরণ :
There was no occasion for complaint.
অর্থ : The time of a particular event.
উদাহরণ :
On the occasion of his 60th birthday.
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
ಒಂದು ಶುಭ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಬಹಳಷ್ಟು ಜನರು ಒಂದು ಕಡೆ ಬಂದು ಸೇರುತ್ತಾರೆ
ಮದುವೆಯ ದಿನ ಹತ್ತಿರ ಬರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ನೆಂಟರಿಷ್ಟರೆಲ್ಲಾ ಮನೆಗೆ ಬಂದರು.ಮದುವೆಯ ಹತ್ತಿರದ ದಿನ
ஒன்றைச் செய்வதற்கு மற்றும் பெறுவதற்கு உரிய அனுகூல நிலை
இந்த சிறப்பான நூலைப் படிக்க எனக்கு வாய்ப்பு கிடைக்கவில்லை.வாய்ப்பு
অর্থ : An opportunity to do something.
উদাহরণ :
There was never an occasion for her to demonstrate her skill.
Occasion meaning in Bengali (Bangla).