 |
obligation noun
অর্থ : The social force that binds you to the courses of action demanded by that force.
উদাহরণ :
We must instill a sense of duty in our children.
Every right implies a responsibility; every opportunity, an obligation; every possession, a duty.
সমার্থক : duty, responsibility
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
এমন কাজ যা সম্পূর্ণ করা নিজের পক্ষে পরম আবশ্যক এবং যা ধর্ম অনুসারে করা উচিত
দেশের সেবা করা আমাদের সকলের পরম কর্তব্যকর্তব্য
പണി അല്ലെങ്കില് കാര്യം ചെയ്യേണ്ടതു അത്യാവശ്യമാവുക.
രാജ്യത്തിനെ സേവിക്കല് നമ്മുടെ പ്രധാന കര്ത്തവ്യമാണു്.അനുഷ്ഠികേണ്ട കൃത്യം, ഔദ്യോഗിക കര്ത്തവ്യം, കടപ്പാടു്, കടമ, കരണീയം, കര്ത്തവ്യം, കര്ത്വ്യത, കര്മ്മം, ചുമതല, ചെയ്യപ്പെടേണ്ട ജോലി, ചെയ്യേണ്ടതു്, ധര്മ്മം, ധാര്മ്മിക ബാധ്യത, പാട്, ബാധ്യത, ബാധ്യത ഏറ്റ കൃത്യം, ഭാരവാഹിത്വം, മാന്ഡേറ്റ്, മുറ, വിധേയം
অর্থ : The state of being obligated to do or pay something.
উদাহরণ :
He is under an obligation to finish the job.
অর্থ : A personal relation in which one is indebted for a service or favor.
সমার্থক : indebtedness
অর্থ : A written promise to repay a debt.
সমার্থক : certificate of indebtedness, debt instrument
অর্থ : A legal agreement specifying a payment or action and the penalty for failure to comply.
Obligation meaning in Bengali (Bangla).