 |
double-dealing noun
অর্থ : Acting in bad faith. Deception by pretending to entertain one set of intentions while acting under the influence of another.
সমার্থক : duplicity
double-dealing adjective
অর্থ : Marked by deliberate deceptiveness especially by pretending one set of feelings and acting under the influence of another.
উদাহরণ :
She was a deceitful scheming little thing.
A double-dealing double agent.
A double-faced infernal traitor and schemer.
সমার্থক : ambidextrous, deceitful, double-faced, double-tongued, duplicitous, janus-faced, two-faced
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
பல விதமாக பேச்சை மாற்றிப் பேசுகிறவன்
எனக்கு இரட்டை வேஷம் போடுகின்ற நபர்களை பிடிக்காது.இரட்டை வேஷம் போடுகின்ற
രണ്ടു വിധം സംസാരിക്കുന്ന.
ഇരുമുഖമുളള വ്യക്തികളോട് എനിക്ക് പുച്ഛമാണ്.ഇരട്ടമുഖമുള്ള, ഇരുമുഖമുള്ള, ദ്വിവിധമായ
Double-dealing meaning in Bengali (Bangla).