 |
diagonal noun
অর্থ : (geometry) a straight line connecting any two vertices of a polygon that are not adjacent.
অর্থ : A line or cut across a fabric that is not at right angles to a side of the fabric.
সমার্থক : bias
অর্থ : An oblique line of squares of the same color on a checkerboard.
উদাহরণ :
The bishop moves on the diagonals.
অর্থ : (mathematics) a set of entries in a square matrix running diagonally either from the upper left to lower right entry or running from the upper right to lower left entry.
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
ஒரு நாற்கோணத்தை மற்றும் அதன் பலத்தில் ஏற்படுகிற முன்னே - பின்னே உள்ள புள்ளிகளை இணைத்து மேலும் அந்த நாற்கோணத்தை இருகோணங்களால் வெட்டும் ஒரு கோடு
இந்த நாற்கோணத்தில் மூலைவிட்டகோடுகளின் நீளம் ஐந்து செ.மீஇருக்கிறதுமூலைவிட்டகோடு
ഒരു സമചതുരത്തെ രണ്ട് ത്രികോണമായി ഭാഗിക്കുന്ന രേഖ
ഈ ചതുര്ഭുജത്തിന്റെ കര്ണ്ണത്തിന്റെ നീളം 5 സെ.മി ആകുന്നുകര്ണ്ണം
অর্থ : A punctuation mark (/) used to separate related items of information.
সমার্থক : separatrix, slash, solidus, stroke, virgule
diagonal adjective
অর্থ : Connecting two nonadjacent corners of a plane figure or any two corners of a solid that are not in the same face.
উদাহরণ :
A diagonal line across the page.
Diagonal meaning in Bengali (Bangla).