 |
bounce noun
অর্থ : The quality of a substance that is able to rebound.
সমার্থক : bounciness
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
অর্থ : A light, self-propelled movement upwards or forwards.
সমার্থক : bound, leap, leaping, saltation, spring
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
ಕುಣಿ ಅಥವಾ ಜಿಗಿಯುವ ಕ್ರಿಯೆ
ಜಿಗಿಯುವುದರಿಂದ ಬಿದ್ದು ಕೈ-ಕಾಲುಗಳಿಗೆ ಗಾಯವಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳಿದೆಕುಣಿಯುವುದು, ಜಿಗಿಯುವುದು
କୌଣସି ସ୍ଥାନରେ ପହଞ୍ଚିବା ନିମନ୍ତେ ଡେଇଁବା କାମ
ସେ ଖାଈ ପାର ହେବାପାଇଁ ଡିଆଁ ମାରିଲାକୁଦିବା, ଡିଆଁମାରିବା, ଡେଇଁବା
மகிழ்ச்சியை வெளிப்படுத்த செய்யும் செயல்
துள்ளிக்குதித்ததால் அவனுடைய கை-கால் அடிபட்டதுகளிப்புடன்துள்ளல், துள்ளிக்குதித்தல்
എവിടെയെങ്കിലും എത്തുന്നതിനു വേണ്ടി ചാടുന്ന പ്രക്രിയ.
അവന് കിടങ്ങ് താണ്ടിക്കടക്കുന്നതിനു വേണ്ടി കുതിച്ചു ചാടി.കുതിച്ചു ചാട്ടം, ചാട്ടം
অর্থ : Rebounding from an impact (or series of impacts).
সমার্থক : bouncing
bounce verb
অর্থ : Spring back. Spring away from an impact.
উদাহরণ :
The rubber ball bounced.
These particles do not resile but they unite after they collide.
সমার্থক : bound, rebound, recoil, resile, reverberate, ricochet, spring, take a hop
অর্থ : Hit something so that it bounces.
উদাহরণ :
Bounce a ball.
অর্থ : Move up and down repeatedly.
সমার্থক : jounce
অর্থ : Come back after being refused.
উদাহরণ :
The check bounced.
Be debited and credited to the proper bank accounts.
The check will clear within 2 business days.clear
অর্থ : Leap suddenly.
উদাহরণ :
He bounced to his feet.
অর্থ : Refuse to accept and send back.
উদাহরণ :
Bounce a check.
অর্থ : Eject from the premises.
উদাহরণ :
The ex-boxer's job is to bounce people who want to enter this private club.
Bounce meaning in Bengali (Bangla).