 |
bleach noun
অর্থ : The whiteness that results from removing the color from something.
উদাহরণ :
A complete bleach usually requires several applications.
অর্থ : An agent that makes things white or colorless.
সমার্থক : blanching agent, bleaching agent, whitener
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
ಕಲೆ, ಕೊಳೆಗಳನ್ನು ಹೊಗಲಾಡಿಸಲು ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಪದಾರ್ಥವನ್ನು ಬಳಸುವುದು
ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಬಗೆಯ ಕಲೆ ನಿವಾರಕ ದೊರೆಯುವುದುಕಲೆ ನಿವಾರಕ
অর্থ : The act of whitening something by bleaching it (exposing it to sunlight or using a chemical bleaching agent).
bleach verb
অর্থ : Remove color from.
উদাহরণ :
The sun bleached the red shirt.
সমার্থক : bleach out, decolor, decolorise, decolorize, decolour, decolourise, decolourize, discolorise, discolorize, discolourise
অর্থ : Make whiter or lighter.
উদাহরণ :
Bleach the laundry.
Bleach meaning in Bengali (Bangla).