অর্থ : കേള്ക്കാന് പറ്റുന്നതു്.
উদাহরণ :
തീക്ഷണമായ ഒരു ശബ്ദം അവന്റെ ഏകാഗ്രതയെ ഭഞ്ചിച്ചു.
সমার্থক : ഇടിനാദം, ഝംകാരം, ധ്വനം, നാദം, പദം, മുഴക്കം, മേഘശബ്ദം, വാക്കു്, ശബ്ദം, ശ്രുതി, സ്വനം, സ്വരം
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
The particular auditory effect produced by a given cause.
The sound of rain on the roof.