অর্থ : దేనైన వస్తువును ముక్కలు ముక్కలుగా చేయ్యడం.
উদাহরণ :
సీత స్వయంవరంలో శ్రీరాముడు విల్లును విరచినాడు.
সমার্থক : విరగొట్టిన, విరచబడిన, విరియబడిన
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
Capable of being broken or damaged.
Earthenware pottery is breakable.