অর্থ : वह अंग जिससे प्राणी बोलते और भोजन करते हैं।
উদাহরণ :
वह इतना डर गया था कि उसके मुँह से आवाज़ ही नहीं निकल रही थी।
সমার্থক : अवारी, आस्य, तुंडि, तुण्डि, मुँह, मुख
অন্যান্য ভাষায় অনুবাদ :
ಆ ಅಂಗದಿಂದ (ಬಾಯಿಯಿಂದ) ಮನುಷ್ಯ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಭೋಜನ ಮಾಡುವನು
ಅವನು ಎಷ್ಟು ಸೋತಿದ್ದಾನೆ ಎಂದರೆ ಅವನ ಬಾಯಿಯಿಂದ ಶಬ್ದಗಳೆ ಹೊರಗೆ ಬರಲಿಲ್ಲThe opening through which food is taken in and vocalizations emerge.
He stuffed his mouth with candy.നാവും പല്ലും മറ്റൂം സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന അവയവം.; ഭയംകൊണ്ടു് വിറചിട്ടു് അവന്റെ തൊണ്ടയില്നിന്നു ശബ്ദം പുറത്തേക്കു വന്നിരുന്നില്ല